استرس مادرانه برای روز اول مهر

وای خدا که ان قدر که من استرس دارم توی تو هیچ نگرانی نمی بینم 

شب تند تند داشتم کارهامو می کردم که برای فردا لیست لوازمی که معلمتون گفته بود رو تهیه کنم و همه رو برچسب بزنم و همه چی حاضر باشه 

برات میوه خورد کنم، لقمه تغذیه بذارم با این فکر که اصلا اینا رو می خوری ؟ دوست داری ؟ نکنه گرسنه بمونی.

و اینکه اصلا برای صبحانه فردا چه کنم .

خلاصه بابا می گفت داری چی کار می کنی ، جمع کن که بری بخوابی . 

که بعد از تمام شدن کارها رفتم نانا خانم رو بخوابونم که اونم بازیش گرفته بود و شد ساعت حدود یک که رفتم بخوابم 

صبح با صدای زنگ گوشی بیدار شدم . تند تند زیر کتری چایی رو شروع کردم و دیدم هوا تاریکه وضو گرفتم و سفرو چیدم و رفتم سراغ رادی که بیدار شو تو هم اومدی با چشمای بسته رو مبل نشستی و نماز صبحمو خوندم و به بابا گفتم بیدار شو که بچه انگیزه داشته باشه 

کهههههههههههه

بابا ساعت رو نگاه کرد و گفت مگه ساعت ها رو عقب نکشیدن یا جلو 

گفتم و عقب و تازه نگام افتاد به ساعت روی دیوار که ما تغییرش نداده بودیم.

اشتباه نکن مشکل تغییر ساعت نبود ، چون من برای ساعت یک ربع به 6 همه چی رو تنظیم کرده بودم و ساعت گوشی و همه چی درست بود.

و اما ساعت 4 صبح بود 😁

من تو توهم خودم صدای زنگ رو شنیده بودم چون گوشی اصلا زنگ نخورده بود زنگهای هشدارش همه روشن بود و ان قدر استرس داشتم هیچ نگاهی هم به ساعت دیگه نکرده بودم.

خلاصه تو که خواب بودی بردمت سر جات و کتری و خاموش کردم و رفتیم دوباره بخوابیم و این بار از استرس اینکه نکنه خواب بمونیم دیگه خوابم نمی برد.

خدای من 

یعنی آدم مادر بشه تمام دنیای مال همه هست به جز خودش 

فدای شما ها بشم