مادرانه

سلام عزیزای دلم 

نمی دونید چه قدر دوست دارم بیام  اینجا براتون بنویسم 

از اینکه چه قدر دوستون دارم 

چه قدر از بودن باهاتون لذت می برم 

چه قدر بعضی روزها دلم می خواد از دستون فرار کنم و سر بذارم به بیابون خخخخخخخخخخخ شوخی بود

چه قدر برام دوست داشتنی هستید و از بزرگ شدنت شاد و البته که کمی می ترسم.

کودکانه هاتونو دوست دارم 

عاشقانه بازی کردناتون، دعوا کردناتو و بعد برای هم دلبری کردناتون 

شاید باورتون نشه حتی حرص خوردن از دست شماها رو هم دوست دارم

عاشقتونم که تو اوج شیطنت هاتون نگاه منو میتونید بخونید و بفهمید که چی می گم.

فدای رادوینم بشم که وقتی بعد یه روز بغل می کنی و میگی مامان من پسر خوبی بودم؟ و میگم آره جونم

که اون موقع می خوام اشک بریزم و محکم بغلت کنم و بگم که مامان شما بچه ها همه خوبید و ما آدم بزرگ نه اینکه بد باشیم، دنیا با ما بد بازی می کنه و حالمون خراب میشه و تاب تحملمون در برابر کارهای شما کم میشه 

نانا خانم ناز که وقتی می گم مامان رو دوست داری با تمام حس محکم میگی نههههه و مامان رو بوس می کنی، فدات بشم که آره بلد نیستی.

میوه های زندگیم شاید حال خودم خراب باشه و نتونم هیچ جا از خودم بگم ولی تمام تلاشم رو می کنم که شما ها خوب باشید.

این روزها که همه مشغولیم شما کارهای مدرسه رادی جونم و بعد تمرین موسیقی و بازی با نانا خانم و سفر های آخر هفته به خونه شمال (اصطلاح رادوین)

فداتون بشم 

مراقب خودتون باشید

سعی کنید تو بهترین روزا و بدترین روزا که الهی هیچ وقت براتون پیش نیاد همیشه پشت هم باشید و هم و تنها نذارید.

دوستون دارم.

مامان ها اگه هر چه قدر هم به نظرتون بد باشن اینو بدونید که شماها هستید که نمی دونید اونا به چی فکر می کنن چون چند پشت بعد اون بدی یه خوبی خیلی بزرگ رو دارن برای شما ها می بینن.

فدای شما بشم